Rozdzielność majątkowa

Rozdzielność majątkowa może być ustanowiona przed zawarciem małżeństwa oraz w trakcie jego trwania w drodze umowy zawartej u notariusza (tzw. intercyza). Jeżeli jednak w trakcie małżeństwa małżonek nie wyrazi zgody na podpisanie umowy o rozdzielności majątkowej, wówczas z ważnych powodów drugi z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Takim ważnym powodem może być np. alkoholizm lub nałóg hazardu jednego z małżonków i trwonienie przez niego wspólnego majątku. Pozew o ustanowienie rozdzielności między małżonkami należy złożyć do sądu rejonowego.

Rozdzielność majątkowa może także powstać między małżonkami z mocy prawa wskutek ubezwłasnowolnienia lub upadłości jednego z małżonków, a także w razie orzeczenia separacji.

Popularne tematy dotyczące rozdzielności majątkowej:

Poręczenie majątkowe, separacja a alimenty Poręczenie majątkowe separacja, rozwód z orzekaniem o winie a bez orzekania o winie

Co warto wiedzieć ?

Poręczenie majątkowe, co to jest ?

Poręczenie majątkowe (inaczej kaucja) pozwala podejrzanemu lub oskarżonemu na opuszczenie aresztu i odpowiadanie z tzw. wolnej stopy. Jest to tzw. środek zapobiegawczy w procesie karnym. Jego celem jest zagwarantowanie stawiennictwa na każde wezwanie prokuratora lub sądu i zabezpieczenie przed utrudnianiem tego postępowania w jakikolwiek inny niedozwolony sposób. Warunkiem dopuszczającym wydanie postanowienia o przyjęciu poręczenia majątkowego jest  uprzednie zebranie dowodów wskazujących na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany lub oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo.

Poręczenie majątkowe może złożyć podejrzany/oskarżony albo inna osoba. Jeżeli chodzi o tę ostatnią, to może nim być członek rodziny albo osoba zupełnie obca. W każdym razie poręczającym majątkiem jest zawsze osoba fizyczna.

Osobę składającą poręczenie majątkowe uprzedza się, że w razie ucieczki lub ukrycia oskarżonego (podejrzanego) przedmiot poręczenia ulegnie przepadkowi lub ściągnięciu na rzecz Skarbu Państwa.

Separacja w kilku słowach

Separację orzeka sąd na wniosek jednego lub obojga małżonków. W odróżnieniu od rozwodu separacja nie rozwiązuje związku małżeńskiego. Oznacza to, że małżonkowie nie mają prawa wstąpienia w nowy związek małżeński. Przesłanką separacji jest zupełny (lecz nietrwały, jak w przypadku rozwodu) rozkład pożycia małżonków rozumiany jako całkowity zanik więzi psychicznej, fizycznej oraz gospodarczej pomiędzy małżonkami.  Sąd jednak nie orzeknie separacji, jeżeli z tego powodu ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub jeżeli udzielenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pozew o separację należy wnieść do sądu okręgowego. Od pozwu o separację pobiera się opłatę w wysokości 600 zł.

W przypadku, gdy małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie ich zgodnego wniosku. Sąd nie orzeka wówczas o winie rozkładu pożycia, lecz następują takie skutki, jakby żaden z małżonków nie ponosił winy. W takiej sytuacji do sądu wnosi się wniosek, a nie pozew. Wniosek taki podlega opłacie w wysokości 100 zł. Sąd nie wydaje wyroku, lecz postanowienie.

Jednym z podstawowych skutków orzeczenia separacji jest ustanie wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami. Ponadto małżonek nie dziedziczy po drugim małżonku na podstawie ustawy, traci też prawo do zachowku.

W przeciwieństwie do rozwodu separacja nie ma skutku nieodwracalnego. Istnieje możliwość zniesienia separacji przez sąd. Jednym z celów separacji jest bowiem danie małżonkom możliwości przemyślenia sytuacji i ewentualnego powrotu. Sąd orzeka o zniesieniu separacji na zgodne żądanie małżonków. W momencie zniesienia separacji ustają jej skutki.